Op 21 januari 1871 werd de hoofdstad van Italië verplaatst van Florence naar Rome. Rome werd beschouwd als de "natuurlijke" hoofdstad van Italië, maar omdat het de hoofdstad van de Heilige Stoel was, was het niet gemakkelijk en ook niet handig om het te maken (zie de kaart van de hoofdstad van Italië). Daarna was er gedurende vele jaren een grote verdeeldheid onder priesters en sterke gelovigen tegen de Italiaanse staat, die de legitieme staat van de Pontifex had "veroverd". Deze scheur zal door Mussolini met de Patti Lateranensi in 1929 worden opgelost.

 

Het eenwordingsproces van Italië begon in 1848 en eindigde met de oprichting van het Koninkrijk Italië in 1861. Aangezien Rome onder het gezag van het pausdom stond, werd Florence de tijdelijke hoofdstad van Italië (zie de kaart van de hoofdstad van Italië). In 1870 kwamen Italiaanse troepen Rome binnen en eindigde meer dan duizend jaar pauselijke controle over de stad. De Paus accepteerde echter niet de eenwording van het schiereiland en nam zijn toevlucht tot het Vaticaan tot 11 februari 1929, toen het Verdrag van Lateranen werd ondertekend door Mussolini en de Paus Pius XI, waarmee de Vaticaanse staat werd opgericht.